Η ιστορία μιας μπάλας Παγκοσμίου Κυπέλλου. (Αφιέρωμα)

Το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα διεξαχθεί το 2014 στη Βραζιλία θα είναι το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός όλων των εποχών. Κάθε διοργάνωση, ο αριθμός των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που βλέπουν τις τηλεοπτικές μεταδόσεις αυξάνει σε δισεκατομμύρια. Ωστόσο, χωρίς την παρουσία στο γήπεδο της "Στρογγυλής Θεάς", η εκδήλωση θα είχε πλήρη αποτυχία. Δεδομένου ότι το αντικείμενο αυτού του άρθρου είναι η περιγραφή της ανάπτυξης του ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των Παγκοσμίων Κυπέλλων που οργανώθηκαν από την Διεθνή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FIFA), θα επιχειρήσουμε μια σύντομη ανασκόπηση της ιστορίας της μπάλας από το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο (Αργεντινή και Ουρουγουάη 1930), μέχρι σήμερα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ

Για το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου το 1930, που συνδιοργάνωσαν η Αργεντινή και η Ουρουγουάη χρησιμοποιήθηκαν 2 μπάλες για τον τελικό του κυπέλλου:
Η Αργεντινή έδωσε τη μπάλα 'Tiento' (Δεξιά στη φωτογραφία από το Μουσείο του Παγκοσμίου Κυπέλλου) και με αυτή αγωνίστηκαν οι ποδοσφαιριστές στο πρώτο ημίχρονο και η Ουρουγουάη έδωσε τη μπάλα 'T-Model', όπου με αυτή αγωνίστηκαν στο δεύτερο ημίχρονο.

Οι Νότιομερικανοί χρησιμοποίησαν ένα δερμάτινο κορδόνι που ονομάζεται "Tiento" για να ράψουν την μπάλα. Η δερμάτινη μπάλα φούσκωνε με μια τρόμπα. Ήταν συχνό κατά τη διάρκεια του αγώνα η μπάλα να ξεφουσκώσει αφού η βαλβίδα ασφαλείας αέρα δεν είχε εφευρεθεί ακόμα. Και οι δύο ομάδες έφεραν μια αντλία μαζί τους σ΄αυτή την περίπτωση. Επίσης, με το συχνό λάκτισμα η μπάλα παραμορφωνόταν και έτσι δεν αναπηδούσε ομοιόμορφα.

Η μπάλα με το κορδόνι το 34.

Διαφημιστικό της εποχής για τη χρησιμοποίηση της μπάλας "Federale 102" στο Μουντιάλ του 34 στη Ρώμη.

Στη δεκαετία του 1940 οι δερμάτινες μπάλες έγιναν αδιάβροχες με τη χρήση συνθετικών χρωμάτων και άλλων υλικών, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό, γιατί έγιναν εξαιρετικά βαριές υπό υγρές συνθήκες. Επίσης, εφευρέθηκε η βαλβίδα ασφαλείας.

Εδώ βλέπουμε αριστερά τον Ζιστ Φοντέν χρόνια αργότερα να παίζει με την μπάλα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938. Δεν έπαιξε σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, επειδή ήταν ακόμη πολύ νέος. Αλλά 20 χρόνια αργότερα σκόραρε 13 γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958. (Δεξιά, διαφημιστική αφίσα του 38 για τη μπάλα Allen.

Οι νυχτερινοί αγώνες και οι χρωματιστές μπάλες.

Στη δεκαετία του 1950, εισήχθησαν οι ηλεκτρικοί προβολείς στα γήπεδα  και οι δερμάτινες μπάλες  άρχισαν να βάφονται λευκές ώστε οι οπαδοί να μπορούν να τις βλέπουν καλύτερα.

Πάρτι προς τιμήν της Duplo-T στη Νέα Υόρκη στις 12/04/12.

Παγκόσμιο Κύπελλο 1954 , αγώνας Γερμανία-Ουγγαρία, όπου φαίνονται οι μπάλες που χρησιμοποιήθηκαν χωρίς γράμματα. 

1958 : Η ώρα του Πελέ.

Οι συνθετικές μπάλες του 60

Μία μεγάλη επανάσταση θα συμβεί μετά το 1960, όταν κατασκευάστηκε η πρώτη συνθετική μπάλα, αποφεύγοντας έτσι την πιθανότητα της απορρόφησης νερού. Τώρα οι μπάλες είναι συρραμμένα μπαλώματα από συνθετικό δέρμα σε σχήμα πεντάγωνου, εξάγωνου ή τρίγωνου.

Η είσοδος της Adidas το 1970 που θα έχει αποκλειστικότητα μέχρι το 2030.

7/7/1974 Τελικός: Ολλανδία - Δυτική Γερμανία 1 – 2. (από αριστερά προς δεξιά) Γκερντ Μύλερ, Μπέρτι Φογκτς, Γιόχαν Κρόιφ & Ούλι Χένες.

Video με την εξέλιξη της μπάλας του Παγκοσμίου Κυπέλλου

Oι επώνυμες μπάλες

Η κατασκευή της Jabulani

Ακολουθεί ένα εκπληκτικό βίντεο του φωτογράφου Γιαν Χάιλμαν, που αφιέρωσε πολλά χρόνια για να συγκεντρώσει και να φωτογραφίσει τις αυθεντικές μπάλες των Παγκοσμίων κυπέλλων.