Εκτός από σφαίρες και αίμα, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος μας έδωσε μια από τις πιο μεγαλειώδεις καταστάσεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου και της ανθρωπότητας.
Τα Χριστούγεννα του 1914, ο Κάιζερ Βίλχελμ II έδωσε εντολή και οι Γερμανοί στρατιώτες πήραν περισσότερο φαγητό και κρασί και φυσικά, παραδοσιακά δέντρα.
Όσο απίθανο κι αν φαίνεται, οι γερμανικοί τάφροι του Ιπρές στο Βέλγιο, φόρεσαν τα καλά τους, στις 24 Δεκέμβρη και αντί για πυροβολισμοί εκείνο το βράδυ ακουγόταν τα κάλαντα ... Η έκπληξη των συμμάχων ήταν μεγάλη και αδυνατούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν και άκουγαν. Αλλά αντί να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για να τους εξολοθρεύσουν αποφάσισαν να απαντήσουν με τραγούδι και δειλά - δειλά ξεκίνησε η γιορτή.
Στη συνέχεια αρκετοί στρατιώτες ενθαρρύνθηκαν να εγκαταλείψουν τα χαρακώματα για να ευχηθούν Καλά Χριστούγεννα, ανταλλάσσοντας τσιγάρα, σοκολάτες, κλπ.. Ακόμη, εκμεταλλεύτηκαν τη στιγμή για να θάψουν τους σκοτωμένους τους συντρόφους και να οργανώσουν μια κοινή τελετή. Αλλά αυτό δεν σταμάτησε εδώ, γιατί την επόμενη μέρα συνεχίστηκε η εορταστική ατμόσφαιρα.
Για να ζεσταθεί, ένας Σκοτσέζος στρατιώτης πήρε μια μπάλα ποδοσφαίρου. Δεν άργησε να πέσει η ιδέα για μια φιλική ποδοσφαιρική αναμέτρηση και σε ελάχιστο χρόνο Βρετανοί και Γερμανοί έφτιαξαν τις ομάδες τους και το παιχνίδι της εκεχειρίας ξεκίνησε.
Παρά τις ψυχρές καιρικές συνθήκες οι στρατιώτες ήταν ενθουσιώδεις κατά την αναμέτρηση αυτή, η οποία δεν είχε διαιτητή, αλλά υπήρχε σεβασμός εκατέρωθεν στο παιχνίδι.
Ο αγώνας διήρκεσε μία ώρα και στο φινάλε του βρήκε νικητές τους Γερμανούς. Το πάρτι τελείωσε, όταν ο διοικητής των Γερμανών πληροφορήθηκε το θέμα και έδωσε εντολή να επιστρέψουν στις εχθροπραξίες όσο το δυνατόν συντομότερα.
Το παρακάτω κείμενο είναι ένα απόσπασμα από μια επιστολή που γράφτηκε από τον υπολοχαγό Γιοχάνες Νόιμαν.
«Ένας Σκοτσέζος στρατιώτης εμφανίστηκε με μια μπάλα ποδοσφαίρου και σε λίγα λεπτά είχαμε οργανώσει το παιχνίδι. Οι Σκωτσέζοι φόρεσαν κάποια αστεία καπέλα, ενώ και μεις κάναμε το ίδιο. Δεν ήταν εύκολο να παίξει κανείς σε ένα παγωμένο περιβάλλον, αλλά αυτό δεν μας αποθάρρυνε. Διατηρήσαμε αυστηρά τους κανόνες του παιχνιδιού, αν και το παιχνίδι κράτησε μόνο μια ώρα. Πολλές μπαλιές ήταν με δύναμη και η μπάλα συνεχώς πήγαινε μακριά. Ωστόσο, αυτοί οι ερασιτέχνες παίκτες παρά την κούραση, έπαιξαν με πολύ ενθουσιασμό.
Εμείς οι Γερμανοί, ανακαλύψαμε με μεγάλη έκπληξη πως οι Σκωτσέζοι έπαιξαν με τις παραδοσιακές φούστες και τίποτα από κάτω. Τους κάναμε πλάκα κάθε φορά που μια χιονοθύελλα φυσούσε μέσα στο γήπεδο, αποκαλύπτοντας τα απόκρυφα σημεία τους.
Ωστόσο, μία ώρα αργότερα, όταν ο διοικητής μας άκουσε τι συνέβαινε, έστειλε εντολή για τη λήξη του αγώνα. Λίγο μετά επιστρέψαμε στα χαρακώματα και η συναδέλφωση τελείωσε.
Το παιχνίδι έληξε με σκορ τρία γκολ υπέρ μας και δύο κατά. Ο Φριτς σκόραρε δύο φορές και ο Τόμε μία », καταλήγει ο Γερμανός υπολοχαγός.
Μετά την διαταγή και οι δύο πλευρές επέστρεψαν στο χαρακώματα και η περίοδος της αδελφοσύνης τελείωσε. Μερικοί λένε ότι η "ανακωχή" επεκτάθηκε και σε άλλες εμπόλεμες ζώνες, και μάλιστα διήρκεσε πολύ περισσότερο από τη συγκεκριμένη. Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία μόνο για την ανακωχή του Ιπρές και χάριν της επιστολής καταγράφτηκε το πιο σπουδαίο «φιλικό» στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Τα Χριστούγεννα του 1914, ο Κάιζερ Βίλχελμ II έδωσε εντολή και οι Γερμανοί στρατιώτες πήραν περισσότερο φαγητό και κρασί και φυσικά, παραδοσιακά δέντρα.
 |
| Βρετανοί και Γερμανοί στρατιώτες ξέχασαν τα όπλα για λίγο. |
Στη συνέχεια αρκετοί στρατιώτες ενθαρρύνθηκαν να εγκαταλείψουν τα χαρακώματα για να ευχηθούν Καλά Χριστούγεννα, ανταλλάσσοντας τσιγάρα, σοκολάτες, κλπ.. Ακόμη, εκμεταλλεύτηκαν τη στιγμή για να θάψουν τους σκοτωμένους τους συντρόφους και να οργανώσουν μια κοινή τελετή. Αλλά αυτό δεν σταμάτησε εδώ, γιατί την επόμενη μέρα συνεχίστηκε η εορταστική ατμόσφαιρα.
Για να ζεσταθεί, ένας Σκοτσέζος στρατιώτης πήρε μια μπάλα ποδοσφαίρου. Δεν άργησε να πέσει η ιδέα για μια φιλική ποδοσφαιρική αναμέτρηση και σε ελάχιστο χρόνο Βρετανοί και Γερμανοί έφτιαξαν τις ομάδες τους και το παιχνίδι της εκεχειρίας ξεκίνησε.
Παρά τις ψυχρές καιρικές συνθήκες οι στρατιώτες ήταν ενθουσιώδεις κατά την αναμέτρηση αυτή, η οποία δεν είχε διαιτητή, αλλά υπήρχε σεβασμός εκατέρωθεν στο παιχνίδι.
Ο αγώνας διήρκεσε μία ώρα και στο φινάλε του βρήκε νικητές τους Γερμανούς. Το πάρτι τελείωσε, όταν ο διοικητής των Γερμανών πληροφορήθηκε το θέμα και έδωσε εντολή να επιστρέψουν στις εχθροπραξίες όσο το δυνατόν συντομότερα.
Το παρακάτω κείμενο είναι ένα απόσπασμα από μια επιστολή που γράφτηκε από τον υπολοχαγό Γιοχάνες Νόιμαν.
 |
| Το πνεύμα των Χριστουγέννων είχε κάνει το θαύμα του και το "φιλικό" άρχισε. |
Εμείς οι Γερμανοί, ανακαλύψαμε με μεγάλη έκπληξη πως οι Σκωτσέζοι έπαιξαν με τις παραδοσιακές φούστες και τίποτα από κάτω. Τους κάναμε πλάκα κάθε φορά που μια χιονοθύελλα φυσούσε μέσα στο γήπεδο, αποκαλύπτοντας τα απόκρυφα σημεία τους.
Ωστόσο, μία ώρα αργότερα, όταν ο διοικητής μας άκουσε τι συνέβαινε, έστειλε εντολή για τη λήξη του αγώνα. Λίγο μετά επιστρέψαμε στα χαρακώματα και η συναδέλφωση τελείωσε.
Το παιχνίδι έληξε με σκορ τρία γκολ υπέρ μας και δύο κατά. Ο Φριτς σκόραρε δύο φορές και ο Τόμε μία », καταλήγει ο Γερμανός υπολοχαγός.
Μετά την διαταγή και οι δύο πλευρές επέστρεψαν στο χαρακώματα και η περίοδος της αδελφοσύνης τελείωσε. Μερικοί λένε ότι η "ανακωχή" επεκτάθηκε και σε άλλες εμπόλεμες ζώνες, και μάλιστα διήρκεσε πολύ περισσότερο από τη συγκεκριμένη. Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία μόνο για την ανακωχή του Ιπρές και χάριν της επιστολής καταγράφτηκε το πιο σπουδαίο «φιλικό» στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου